Şimdi Tütüner İş Merkezî olan yapının yerinde çırçır, yağ, sabun imalathaneleri, değirmen, Coco cola toplum yaşamına girmeden önce meşrubat olan yerli gazoz üretilirdi...
Kentlilik bilincinden yoksun yerel yöneticiler, kötü niyetli olmasa da oykunme davranışlarla Mersin'in belleğini siliyorlar.
Mahalle,cadde, sokak isimlerinin değiştirilmesi, Tevfik Sırrı Gür Stadı örneği gibi tarihî yapıların yıkılması, kente katkı sağlayan güzel insanların anılarının yaşatılmaması...
Aslında konulan isimlerin hikâyesi vardır.
Ne varki isimler sık sık değiştirilir...
Genç kuşaklar şimdilerde Cemal Paşa Caddesi olarak bilinen Fabrikalar Caddesi'ni bilemezler.
Neden "Fabrikalar Caddesi" denmiş?
Camiserif ve Mesudiye mahallelerini ayırıp Kuvayi Milliye Caddesi'nden başlayıp Doğu yönüne uzanan arter, kadın Mersin'de Fabrikalar Caddesi olarak anılırdı.
Çünkü kentin küçük ölçekli fabrikaları orada konumlanırdı.
Şimdi Tütüner İş Merkezî olan yapının yerinde çırçır, yağ, sabun imalathaneleri, değirmen, Coco cola toplum yaşamına girmeden önce meşrubat olan yerli gazoz üretilirdi.
Fabrikaları bünyesinde barındıran yapı mübadele döneminde Girit'ten Mersin'e göçen Tütüncüzadeler'e oradaki mallarının karşılığı olarak verilir.
Şehir ve Toros Gazozhaneleri Fabrikalar Caddesi'ndeydi.
Daha ileride Mağrıbi Camii'nin önünde en az üç kuşaktır özelliğini koruyan Amaneler'in Simit Fırını varlığını sürdürüyor...
Tekrar altını çizersek, hikâyesi olan isimleri değiştirip kentin belleğini silmeyelim...
