Ülkedeki boğucu gidişatın kıskacından biraz olsun sıyrılmak adına aradığını çıkış hyolu doğada...

Hafta sonu güneşli, güzel Mersin'in onca gezilip görülecek değerleri var...

Dağlık Kililkya, tarihin derinliklerine uzanan  ayrı bir derya...

Uzaklara gitmeye zaman ve imkan yoksa, Torosların eteğine doğru yönelin...

Çevreye  sorgulayarak bakın...

Önünüze çıkacak akan derenin üstündeki geçmişi çağrıştıran taş köprü, yok olmaya terk edilen yıkık bir köy evi farklı diyarlara savurur sizi...
Geçmişte bir anlamda iletişim dili olan mimari ve estetiğe çok önem verilirmiş.

Teknoloji gelişip eser yaratmak kolaylaştıkça o soylu gelenek terk edildi.

Binalar beton yığın, göz tırmalayan sözde eserler estetikten yoksun…

Kentin karmaşasından biraz olsun kurtulmak adına başınızı alıp kırlara uzanın; çevrenize dikkatlice baktığınızda gördükleriniz karşısında adeta çarpılırsınız…

Çünkü dağ başlarında rastladığınız soyluluk, kentte yaratılan çirkinlikleri yüzünüze vurur…

O güzelliklerden birisi de, Mersin'in 10-12 kilometre kuzeyinde bulunan Hamzabeyli Köprüsü.

1990’lı yıllara kadar Mersin’in içmesuyunun büyük ölçüde karşılandığı Hamzabeyli Deresi’nin üzerinde kurulu köprü, tam örtüşmese de 1968’de meydana gelen selde yıkılan Müftü Köprüsü’nü çağrıştırıyor…

Bezer eserlere kırsal kesimde yer yer rastlanırken, Büyükşehirliğe terfi eden Mersin’deki köprüler beton ucubesi gibi.

Bir gün üşenmeden yönünüzü Toroslar’a dönüp Üseli Mahallesi’ni geçtikten sonra sağa saparak dağlara doğru tırmanırsanız karşınız Hamzabeyli Köprüsü çıkar.

Biraz daha ilerleyerek yukarı doğru yol alınca, çevresinde hizmete açık lokanta ve benzeri mekânların bulunduğu Hamzabeyli Şelalesi karşılar sizi…