Kentin taşınmaz kültür varlıkları gerekli projeler hazırlanıp yaşama geçirlimemsi sonucu zaman yenik düşerek yok oluyorlar.

Günün kullanım anlayışı dışında kalmaları ve miras yoluyla hak sahiplerinin çoğlması sonucu kaderlerşine terk edilen yapılar, ya yıkılıyor ya da ya da yakılarak otoparka dönüştürülüyorlar.

Dönemin Mersin Valisi Hasan Basri Güzeloğlu’nun gündeme getirdiği Tarihe Gülümseyen Mersin Projesi’yle umutlanan SİT kapsamındaki yapı sahipleri hayal kırıklığına uğradılar.

Aradan yıllar geçmesine karşın her gün biraz daha dökülen tarihi yapıların kurtarılmasına dönük hiçbir gelime yoktur. 

Belediyelerin bazı yapılara el atıp değerlendirmesi soruna köklü çözüm getirmiyor!

Mesudiye, Mahmudiye, Çankaya, Kiremithane ve Camişerif Mahallesi’ndeki yapılar, kapsamlı proje hazırlanarak kurtarılmayı bekliyor.

Dünyaca tanınmış Mersinli Mimar Ressamımız Nuri Abaç ve Öykücü İlyas Halil'in baba  evleri de neredeyse yıkılmak üzere.

Belediyelere yaptıkları başvurulardan sonuç almadıklarını söyleyen vatandaşlar,”Mersin’in SİT kaapsamında fözde korumaya aldığı  yapılar yıllardır ihmal kurbanı. 1990’lı yıllarda dönemin Beleiye Başkanı Kaya Mutlu, Kasaplar Çarşısı’nın restore ettirilerek İstanbul’daki Çiçek Pasajı’na benzetileceği yolunda açıklama yapmıştı. O günden beri dönem dönem konuşulda da bir sonuç çıkmadı. Son olarak Vali Hasan Basri Güzeloğlu’nun öncülük ettiği dar kapsamlı Tarihe Gülümseyen Mersin Projesi de üç-beş kamu binasının restorasyonundan öte geçmedi. Mesudiye, Mahmudiye, Çankaya, Kiremithane, Camişerif gibi mahallelerdeki yüzlerce yapı kaderlerine terk edilmiş durumda. Üçüncü kuşak varislere intikal eden anılan yapılar ne restore ettirilebiliyor ne de yıkılabiliyor. Belediyeler Mersin’e gerçek anlamda hizmet etmek istiyorlarsa vatandaşın mülkiyetindeki yapılara dönük proje geliştirip uygulasınlar.”görüşlerini ifade etseler de yıllardır dikkate alınmıyor.