Yerleşik Mersin’in su ihtiyacı müstakil evlerin önlerindeki tulumba vurulu kuyular ve Hamzabeyli Deresi’nden getirilen su, Şehir Mezarlığı batısında konumlu şimdilerde Su Müzesi’ne dönüştürülen yapıda, kademeli  kum havuzlarında  süzülerek arıtılan suyun dağıtımı ile karşılardı.

Kentin bazı bölgelerinde İhsaniye Mahallesi- Kuvayi Milliye Caddesi üzerinde, şimdiki Akdeniz Belediyesi’nin kuzeyindeki Kuru Çeşme örneği çeşmeler vardı.

Nüfus artışına paralel mevcut su ihtiyaca cevap vermeyince Karaduvar’dan başlayarak Pozcu’ya kadar belirli noktalarda, yer olarak parkların seçilmesine özen gösterilerek yaklaşık 30 civarında sondaj vuruldu. Motopomplarla çekilen su belirli oranda klor katılarak şebekeye basılırdı.

1980’li yıların başında Devlet Su İşleri tarafından inşa çalışması başlatılan Berdan Arıtma Tesisleri, A.Kaya Mutlu, Devlet Planlama Teşkilatı’nda görev yaparken projelendirdiği, 1973 yılında Belediye Başkanı seçildikten sonra ısrarla takip ettiği çalışmanın eseridir.

Berdan Projesine paralel Şehir Mezarlığı kuzeyinde ilk olarak D1 deposu yapılıp 1990’lı yılların başında da motopomplu sondajlar devreden çıkarılarak, Mersin’e Berdan Tesileri’nde son teknolojiyle arıtılan içmesu dağıtımı başladı.

Günümüzde Tarsus ve Mezitli dâhil kentin su ihtiyacı Berdan Tesisleri’nden karşılanmaktadır.