Köyler her ne kadar Bütünşehir Yasası’yla kağıt üzerinde mahalleye dönüştürülse de vatandaşlar köy ve yayla anlayışlarını sürdürüyorlar.

Pazarın sakinliğinden yaralanıp yönümüzü yine Toroslar’a çevirdik. Ve yeşillikler içindeki Çağlarca, diğer adıyla Sunturas. Toroslar’ın ikinci silsilesinde Mersin’e 35 kilometre mesafede, müdavimlerinin anlatımıyla kivi, alabalık ve kahvaltısıyla ismi öne çıkmış.

Tarihe kayıt düşülmese de yerleşmenin isminin Santa Iras adlı bir azizden geldiği adeta efsaneleşmiş gibi.

İsim konusuna takılmak yersiz. Bol suyuyla denize kadar ulaşan Efrenk Çayını besleyen köy adeta cennet gibi...

Mersin’den piknik yapmak için gidilen önde gelen yerlerden...

Sakinleri dışarıdan gelenleri yadsımayıp sıcak ilişkiler kuruyorlar...

Üreticiler daha çok kiviye yönelmiş, yılda yaklaşık 300 ton ürün elde ediliyormuş.

Günübirlik gidenlerin dışında, nüfus tüm yayalalar gibi değişken. Kış mevsiminde yaklaşık 600 civarında seyreden nüfusu, yaz aylarında 1000 aştığı söyleniyor. Sorunları gelince sakinler "çok şükür" demekle yetinip daha fazla konuşup renk vermiyorlar...

Tüm kırsalda olduğu gibi Çaglarca yolları da standartlara uygun degil...