Yazılı kayıtlara Zeytin kültürünün M.Ö. 4000 yıllarında Anadolu'da başlayıp Akdeniz'in diğer ülkelerine yayıldığı notu düşülse de, bu cefakar bitkinin geçmişi insanlık tarihi kadar derin olması gerekir.
Tek çekirdekten fideye dönüşüp su, ilaç istemeden kışın soğuğuna, yazın sıcağına göğüs gerip kökleşerek kesilmedikçe asırları geride bırakır...

Genelde Akdeniz coğrafyasına özgü olan  zeytin, kadim kültürlerde barışın simgesi olarak da simgeleşirken, bir anlamda kutsanmıştır  da, Doğulu'da gördüğümüz yaklaşık 200 yıllık olduğu söylenen zeytin olguyu kanıtlamaktadır. Eski köy evleri yerlerini beton yığınlarına bırakırken zeytin ağacına dokunulmamış, adeta mücevher gibi korunup gelecek kuşaklara aktarılmaktadır.
Ne yazık ki Mersin o değerin kıymetini bilmedi...
Zeytinli Bahçe Caddesi isminin nerden geldini çoğunluk bilmez, Yeni Adliye Binası kuzeyi Gazi Mustafa Kemal Bulvarı'na kadar zeytin ağaçlarıyla bezeliydi. Tümü devlet eliyle kesilip yerine okullar inşa edildi.
Düşünün ki, kentin ortasında düzenlenmiş Zeytin Park var...
"Atatürk Parkı'nı liman sahasına katmak anlayışının bulunduğu ortamda zeytin ağacını kim takar..." dediğinizi duyar gibiyiz...
Haklısınız, çevre kültür, toplumsal gelecek suyun başını tutanların umurunda değil...