İçel Sanat Kulübü’nün genekselleştirdiği kültür ve çevre gezilerinin bu haftaki rotası Atlılar, diğer adıyla Sadiye köyüydü. 19 doğaseverin katıldığı etkinlik sabah 08.30’da Cumhuriyet Alanın’dan hareketle başladı.

Yayla mevsimi bitmesine karşın araç ve insan trafiğinin yoğun olduğu Soğucak’ta 30 dakika mola verildi.

Gözne güzergahından sonra bozulan yoldan Atlılar’a ulaşmak üzere Soğucak’tan hareket ettik. Onca yerleşim biriminin ulaşımını sağlayan yol, çok bozuk olmasa da tahrip olan asfalt, yer yer çukur ve çöküntüler dikkate alınırsa stadartlara uygun değil.

Dört çocuğun da bulunduğu kafilenin kulaklarının pası, miniklerin cıvıltılarıyla silindi. Menzile yaklaşınca dileyinin yürüyebileceği açıklamasıyla araçtan inip adımlamaya başladık.

Yol boyu kiraz ağırlıklı yaprağını dökmüş ağaçların kümelendiği meyve bahçeleri dikkat çekiyor. Kimimiz yaya, kimimiz peşimizden gelen araçta, Mersin’e yaklaşık 50 kilometre uzaklıktaki Atlılar’a ulaştık.

Mevsim gereği sessizliğin sesinin duyulduğu Atlılar, 1864 yılında Kafkasya’dan gelenlerin yurt tuttuğu yerleşim birimi. Döneminde doğal malzemeler kullanılarak vücuda getirilen geleneksel yapılar, diğer sözde yaylalarda olduğu gibi betona yenik düşüp kaderlerine terk edilmişler.

Atlılar dışa kapalı olması nedeniyle çok kalabalık değil. Muhtar Mutlu Özdemir ava gittiği için görüşemedik, köy sakinlerinden aldığımız bilgiye göre, köy 130 haneden oluşuyor. Toroslar’a bağlı Atlılar’a, yaz aylarında haftada 2-3, kış döneminde ise belediyece 1 kez temizlik hizmeti veriliyormuş.

Halen 15-20 hanede baca tüterken, yaz nüfusu 500 civarına tırmanıyormuş. Atlılar’da kent benzeri sosyal yaşamın izleri görünmüyor. Meydanda muhtarlık binasının yanında bir kahve var, dışarıdan gelenler sucuk-ekmek karınlarını orada doyuruyorlar. Oysa kar görme k üzere dışarıdan gelenlerin uğrak yeri konumunda.

Denizden 1600 metre yükseklikte konumlanan Atlılar’ı kuzey yönünde 2 kilometre geçince sulama amaçlı kullanılan bir gölet var. Çevresi egzotik görüntüleriyle göz okşayan Atlılar sakinlerinin geçim kaynağını kirazın başı çektiği meyvecilik ve hayvancılıktan oluştuyor.

Doğal çevre kış turizmine uygun koşullara sahip. 50 kilometre uzak mesafe değil. Çevre dokusu korunarak geliştirilip uygulanacak projeler, yöre sakinlerinin yanı sıra Mersin’e de ekonomik ve sosyal kazanımlar sağlayabilir.

Önemli olan niyetlenip işi bir ucundan başlatmak.