Kent planlaması çağdaş ölçüler yerine siyaset ve ekonomik rant ekseninde şekillenen Mersin’de, yer yer çöküntü bölgeleri oluşurken, kentin ekonomisine canlılık kazandırma potansiyeline sahip kültürel değerler ilgisizlik sonucu atıl kapasiteye dönüşmüş durumda.

Başta Kasaplar Çarşısı olmak üzere Kiremithane, Mahmudiye, Hamidiye, Turgut reis, Kültür, Cami şerif, Çankaya gibi mahallelerdeki sit kapsamındaki yapılar, ne yıkılabiliyor ne de restore ettirilip kullanıma sunulabiliyor.

Günüm kullanım anlayışına uymayan yapıların çoğu maalesef kaderlerine terk edilmiş, neredeyse dokunulsa yakılacaklar! Bu değerlerden en önemlisi de Kızılhaç Binası olarak da anılan İngiliz Yağ Fabrikası. Asırlık geçmişe sahip geniş bir alan üzerine kurulu yapıda, Valiliğin Sanayi Müzesi, Mersin Üniversitesi’nin Çağdaş Sanatlar Müzesi kurma girişimleri mülkiyet sorunu ve bürokratik engeller aşılamadığından düşünceden öte geçemedi!

Tarihi ve kültürel mirasa can katmak adına işlemeyen bürokrasi, Mugdat’taki Arkeoloji Müzesi örneğinde olduğu gibi yeni beton yığını dikmeye gelince yıldırım hızıyla hareket ediyor!

Daralan yeşil alanların kamu eliyle betonlaştırılmasına karşı çıkan teknik çevreler, Otogar’ın taşınmasına paralel ekonomik cazibesini kaybeden bölgede konumlanan eğitim kurumlarının yanındaki İngiliz Yağ Fabrikası’nın aynı kapsamda değerlendirilmesinin çok anlamlı olacağı görüşünü savunsalar da kulak veren yok! İngiliz Yağ Fabrikası’nın Mersin Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi’ne tahsisi için yoğun çaba harcayan dönemin dekanı Prof. Dr. Nurseren Tor’la yaptığımız görüşmede,” Biz bölgeyi gezdik Tarihi yapı ve çevresi yapılacak düzenleme sonucu yüklenecek işlevle kentin Akapunktur Noktasına dönüştürülebilir. Çağdaş sanat mekânlarının tasarımı konusunda uzman olan Mimar Nevzat Sayın tarihi mekân ve çevresine hayran kaldı. Kaleme aldığı raporda yaptığı değerlendirmelerin yetkililerce dikkate alınmasını istiyoruz. Tarihi mekânın mülkiyet sorunu çözülüp bize tahsisi durumunda gerekeni yapmak için kolları sıvamaya hazırız.”yolundaki sözleri kulaklarımda çınlıyor! Daha önce benzeri projelere imza atan Mimar Nevzat Sayın’ın özetle,” Mersin eski İngiliz Yağ Fabrikası dönüştürülebilecek bir yapı olarak büyük bir potansiyel taşıyor. Yapı ve bahçesi, abartısız ama yoğun işlevli bir programla çok önemli bir kentsel fonksiyonu üstlenebilir. Hemen yanı başındaki, derme çatma atölyelerin de geleceğini belirleyebilecek olan bu karar kentin belirli bir bölgesinin gelecekteki kimliğinin de en önemli kararını oluşturacaktır. Bulunduğu yer, yakın çevresi ve kentin gelişme, yayılma doğrultuları düşünüldüğünde, söz konusu yapı çok önemli bir ayrıcalığa sahip görünüyor…”saptamalarından sözde kentsel dönüşümcülerin haberleri var mı, varsa ne düşünüyorlar çok merak ediyorum!

Yaklaşık 30 yıldır bu konu hakkında kalem oynatılır, ancak yansıtılan feryatların tümü sağır duvarlara çarptı!

Kamuoyun yansıdığına göre, proje çizilmiş ancak restore edilecek para yokmuş, Adana’ya gidilip para aranacakmış. Mersin’in anlı şanlı varsılları nerede?