Mersinlilerin ilk olarak ADESE, yabancı sermayeli Carrefour ve KİPA ile tanıdığı çok çeşitli ürün pazarlanması, zamanla şekil değiştirip birbirinden bağımsız mağazaların toplandığı Alış Veriş Merkezlerine evrildi. Küçük çaplı girişimci ve esnafın korunması görmezden gelinerek kent içerisine Alışveriş Merkezleri kurulmasına bir anlamda göz yumuldu.
Mersin’in ekonomik, kültürel ve sosyal yaşamı kabuk değiştirip sürecin koşulları eksenin çeşitlenerek şekilleniyor.
Kentin ekonomik nabzı bir zamanlar Azakhan, Hurmalıhan, Yoğurtpazarı ve çevresinde atarken, yaşam trafiği zamanla çarşılara yöneldi.
Azakhan yıkılarak çoktan tarihin raflarına kalktı, şimdilerde Hurmalıhan’ın ismini bile anımsayan yoktur.
Mağaza ve büroların Tarihi Sıdalı Pasajı,1960’lı yıların sonuna doğru Yaşat İşhanı, Güney Çarşısı, Mersin Çarşısı, Toros Pasajı, Varan Pasajı, Kırmızı Lacivet İşhanı, Özel İdare İş Merkezi, eski Toptancı Hal kuzeyinde konumlanan Mahmut Tuncer Pasajı gibi geniş hacimli odak noktalarında toplanması çevrelerine de cazibe kazandırdı.
Teknik çevreler, gelinen noktanın yılların ihmalinin ürünü olduğunu, öngörüden yoksun atanmış ve seçilmişlerin toplumsal değişimi okuyamamalarının eksen kaymasına dönüştüğünü savunuyorlar.
Mersinlilerin ilk ADESE, yabancı sermayeli Carrefour ve KİPA ile tanıdığı çok çeşitli ürün pazarlanması, zamanla şekil değiştirip birbirinden bağımsız mağazaların toplandığı Alış Veriş Merkezlerine evrildi.
Küçük çaplı girişimci ve esnafın korunması görmezden gelinerek kent içerisine Alışveriş Merkezleri kurulmasına bir anlamda göz yumuldu.
1993 yılında Büyükşehir yapılanmasına geçen Mersin’de, ticari alanı genişletilerek değiştirilen Carrefour’ Palm Citiy, Form AVM, KİPA’nın yerine düzenlenen Saya Park, Soli Center gibi alışveriş merkezleri piyasayı eadeta yönlendiriyorlar.
İğneden ipliğe tüm ihtiyaç ürünlerin satışa sunulduğu AVM’lerde, yiyecek-içecek ihtiyacının karşılanmasının yanı sıra kapalı sinemalarda hizmet veriyor.
Teknik çevrelerin deyimiyle, ekonomik, sosyal, mimari, çevre, kültür ve sanatın, kentin dinamikleri yerine dışarıdan şekillendirilmesi birçok sıkıntıları da beraberinde getiriyor.
Toplumun AVM’leri ihtiyaç karşılama birimlerinden öte vakit geçirme alanları olarak görmeleri, Merkez Mersin’i çöküntü bölgesine dönüştürdü.
Geçmişte kentin en güzide semti olup işyerlerinin dolar üzerinden verilen havaparasıyla el değiştirdiği Çamlıbel’den kadim deyimle Kuş uçup kervan geçmiyor.
Bakkal, konfeksiyon, zücaciye, mefruşat, spor malzemesi, ayakkabı, inşaat malzemesi vb. ürünleri satan küçük esnafın işleri durma noktasında.
Toplumsal soruna dönüşen değişimin atanmış ve seçilmiş yöneticilerin öngörüsüzlüğünün sonucu olduğunu savunan teknik çevreler,”Mersin’de uzun yıllardan beri koordinasyonsuzluk egemen. Başta belediyeler olmak üzere idari makamlar kentin dinamiklerini dikkate almıyorlar. İlk başta planlama kentin çıkarından çok ranta dayalı şekillendiriliyor. Kamu kurumlarının gerekli düzenlemeler yapılmadan yer değiştirmesi başta tarihi kent merkezi olmak üzere birçok çöküntü bölgesi oluşturdu. Vatandaş haklı olarak ihtiyaçlarının karşılanmadığı alanları terk edip AVM’lere yöneldi.
Düşünsenize kent merkezinde günün koşullarına uygun doğru dürüst tuvalet yoktur, olanlarda paralı ve pislik içinde. Özetle, , ekonomik, sosyal, mimari, çevre, kültür ve sanat kentin dinamikleri yerine dışarıdan şekillendiriliyor. Paylaşılmayan yönetimlerde sıkıntıların oluşması kaçınılmazdır.”görüşlerini dile getiriyorlar.