Şimdilerde Yenişehir’in kurulduğu buğday, mısır, lahana, roka-maydanoz-dereotu-marul gibi yeşilliklerin yetiştirildiği Kocavilayet, Menteş, Gökçebelen ve Çiftliköy gibi kırsal alandaki tarlalardan alınan ürünler tarihe karıştı.
Mersin’in narenciye bahçeleriyle bezeli yeşil alanları rant güdüsüne kurban edildi.
Beton yığınları arasında şimdilik talandan kurtulan el kadar tarlalarda kökünden koparılan köylüler zor koşullarda kendilerince tarım yapıyorlar.
Neredeyse tüm tarım ürünlerinin ithal edildiği günümüz Türkiyesi’nde buğday, soğan vb. bitkilerin ekildiği güzelim mümbit topraklar çölde vaha gibi.
Dünyayı tehdit eden Kürsel Isınma, yeşil alanları yok edilip su havzalarının kurutulmasına dayalı gerçeği ortadayken tehdit görmezden geliniyor.
Ormanlar yanıyor, yakılıyor!
Beton yığınları toprağı adeta yutulurcasına yok ediyor.
Doğal dere yatakları dolduruldu, ağaçlar kesildi.
Şimdilerde Yenişehir’in kurulduğu buğday, mısır, lahana, roka-maydanoz-dereotu-marul gibi yeşilliklerin yetiştirildiği Kocavilayet, Menteş, Gökçebelen ve Çiftliköy gibi kırsal alandaki tarlalardan alınan ürünler tarihe karıştı.
Bir zamanlarda kendi tarlalarında çalışarak aile bütçesine katkı sağlayan köylü kadınların çoğu, kentin cadde ve sokak kaldırımlarında organik ürün adı altında sebze, meyve, yumurta ve yeşillik gibi ürünleri pazarlıyorlar...
Toprak insanları, Yenişehir’in kurulduğu Çiftlik, Menteş, Gökçebelen ve Kocavilayet gibi köylerden geriye kalan sınırlı alanlarda son üretimlerini yapıyorlar.
Ne acırdır ki çok değil kısa zaman sonra verimli kırmızı topraklar da beton yığınlarının altında kalacaklar.
.jpg)
