Pazar günün gündem sakinliğinde yararlanarak yönümüz Erdemli tarafına çevirdik…

Yol boyunca trafik rahat, sağ tarafta Torslar’ın eteğine kadar uzanan yeşil doku bakirliğini biraz olsun koyuyor gibi, ancak sol yönde boz beton tarım alanlarını kuşatmış durumda…

Gerek hafta sonu durgunluğu, gerek vatandaşın alım gücünün düşmesi nedeniyle Erdemli Caddeleri bomboş…

Görüştüğümüz dallarda esnaf, işlerin durgunluğundan yakınırken özellikle lokanta, kahvehane, tantunici, kafe gibi işletmelerde çok yüksek ciro düşüşü yaşandığını söylüyorlar.

İsim ve görüntü vermeyen bir lokanta sahibi,”Bitme noktasına geldik. Hazırlayıp sunduğumuz yemeklerin tür ve miktarını azatlamak zorunda kaldık. Çünkü fiyatlar arttı, müşteri eskisi gibi gelmiyor, çevre esnaf yiyeceğini evinden getiriyor. Çok kimse açıktan söylemese de durum çok vahim…” dedi

Sahile yöneldik, yaz hareketliliğinden eser yok, tek tük denize giren var…

Erdemli Balıkçı Barınağı’na uğrayıp ağ ayıklayan balıkçılara av yasağından sonra açıldıkları denizdeki gidişatı sorduk, önce sorgulayıcı gözlerle bakıp sitemkârca,”Görmüyor musun hoca, serdiğimiz yüzlerce metre ağ boş. Hepi topu 7-8 kilo balık çıkmıyor. Bak kaç kişiyiz? Borç harç sezona hazırlanıyoruz,  ancak yıllardır aynı hüsran. Maliyetini kurtarmadığı için atık çok tekne denize çıkmıyor…”şeklinde konuştular.

Diğer bir tekneye daha uğrayıp “Rast gele…”deyip benzer soruları yönelttik, kendilerinin tekne çalışanı olduklarını, sosyal güvenceden yoksun en az 18 saat çalıştıklarını belirtip,”Ne söylesek boş, perişan durumdayız. Beş-altı bin lira aylık karşılığında yaklaşık 18 saat çalışıyoruz. Sosyal güvence falan arama, asgari ücretli bizden iyi. İş bulan sosyal güvenceli 8 saat çalışıp 5.500 lira alıyor. Yaşımız geçti, bundan sonra başka iş de yapamayız. Özetle perişanız, bak sigara almaya gücümüz yetmediği için tütün sarıyoruz…”şekline konuştular.

Görüşme ve gözlemlerimizden çıkan sonucu toparlayacak olursak, ekonomik sıkıntı ve durgunluk her yerde…