Yağmur, fırtına, soğuk demeden hep günlerine umudu katık eden deniz emekçileri rızıklarını aramak için son hazırlıklarını yaparken, gözleri dalgaların köpüğünde...

Beklenti yüklü gönüllerinde tereddüt,"Acaba ballık çıkar mı?"
Oltacısından trolcusuna ortak görüş, Bilinçsiz avlanmanın balığı bittiği, deniz balıkçılığına devlet desteğinin olmadığı...

Tek tük balık çıkıyormuş, o da ettikldri masrafı karşılamıyormuş.
Üç tarafı denizlerle çevrili Türkiye'de, balık ihtiyacının büyük bölümü çiftliklerden karşılanıyor...
İstismarcılar, çığlık balığını deniz ürünü olarak satıyorlar...
Olayı Mesin'e indirgediğimizde, kökeni balıkçı kasabalığına uzanmasına karşın, deniz insanları balıkçılığın geleceğinin olmadığını, genç kuşakların ata mesleğinden koptuğunu söylüyorlar...
Tutukları balığı gerçek değeri üzerinden satamamaktan yakınan balıkçılar, her türlü sosyal güvenceden yoksun olduklarına dikkat çekiyorlar...
Kültürpark Mersin İdmanyurdu önünden  denize açılanlara,"Rastgele" dediğimizde, teknenin başından el sallayarak, bir umut çıktıklarını, denizdeki balığa pazarlık olmayacağını haykırıyorlar...

Özetle, balığı tutan da, satanlarda sıkıntılı olup günlerineumudu katık ediyorlar, balıkçıların çevresinde kedilerin de umutla kısmetlerini bekledikleri dikkat çekiyor....