150 yıllık geçmişe sahip 1993 yılında Büyükşehir statüsüne geçen Mersin'in bazı semtleri adeta dökülüyor.
Merkez Mersin kaderine terk edilen SİT yapılar, ihmal edilen kenar mahalleler çöküntü bölgelerine dönüşürken, yol, alt ve üstgeçit vb. tercihkerle betona yatırım yapılıyor...
Bahçe aralarında 1940’lı yıllarda konumlandırılan huğ ve barakalar zamanla yerlerini gelişigüzel inşa edilen tek, iki ve üç katlı yapılara terk etseler de, 1970’li yıllarda yaygınlaşmaya başlayan apartmanlaşma, geçmişi eskiye işaretli Bahçe Mahallesi’ne neredeyse hiç uğramamış gibi...
Kentsel dönüşüme hazır edilen mahallede tek tük görülen güncel yapılar da yeterli değil...
Kentsel dönüşümün uygulandığı Bahçe Mahallesi'nde ayrılarak oluşturulan Barış Mahallesi'nde 4+1 lüks daireler, Yenişehir bölgesindeki dairelerin neredeyse yarı fiyatına satılıyor...

Bazı çevrelerin kurtarıcı olarak önerdiği Kentsel Dönüşüm Projesi, bazı semtler için kağıt üstünde kalmış gibi.

Çamlıbel, Yenimahalle, Mahmudiye, Mesudiye, Camişerif, Çankaya, Kiremithane, Turgut Reis; batıda Piri Reis, Palmiye, İnönü, Gazi gibi mahalleler olmak üzere çoğunluğu üçüncü kuşak binalardan oluşan yapı stokunun kullanım ömürlerini tamamladıklarına dikkat çeken teknik çevreler, deprem senaryolarının da dikkate alınarak ilgili bölgelerdeki konut ve işyerlerinin elden geçirilmesini dile getiriyorlar...
Özetle Mersin dönüşümü bekleyen dökülüyor...