Kamu hizmetinden çok yapsatçılığa yönelen Toplu Konut İdaresi’nin Mersin’deki çalışmaları sorunları çözmedi.

Yıllardır gündemden düşmeyen Kentsel Dönüşüm Projesi, ihtiyaç duyulan bölgelere uygulanmak yerine yapılaşmanın bulunmadığı ATAŞ alanından başladı.

Merkezde Barış Mahallesi’nde yürütülen dönüşüm çalışması da yavaş ilerliyor.

Merkezi hükümetin sağladığı dilediği yerde istediği planı yapıp uygulama yetkisiyle donatılan TOKİ, Mersin’in acil ihtiyacı olan miadını doldurmuş yapıları görmezden gelip kaynak ve zamanı Millet Bahçesine harcadı.

Teknik çevrelerin kentsel dönüşümün merkezden başlaması gerektiği çağrıları dikkate alınmıyor.

Özellikle kent merkezindeki sit kapsamına alınan yapılar bakımsızlıktan dökülürken, ikinci ve üçüncü kuşak yapıların büyük çoğunluğunun ise kullanım ömürlerini doldurduğunun ilgili teknik çevrelerce her fırsatta altı çizilse de, zorunluluk doğmadıkça sorunun çözümüne dönük çalışmalar başlatılmayacak gibi gözüküyor.

Mevcut durumda, bir yanda viraneye dönmüş tek ya da iki katlı özgün Mersin evleri, hemen yanı başında 10’larca metre yüksekliğindeki Defterdarlık Binası, ufuk çizgisinden görülebilen sık sık isim değiştiren meşhur 52 kat, diğer yanda sıvaları dökülüp boyaları solmuş apartman eskileri…

Kentte 1970’li yıllarda başlayan apartmanlaşma kapsamında inşa edilen yapılar yarım asrı geride bırakırken, beton yorgunluğu dikkate alınarak Kentsel Dönüşüm Projesi uygulanmıyor.

Gerek kent mimarisinin özgün örneklerinin gelecek kuşaklara aktarılması adına, gerekse kullanım ömrünü tamamlamış kimliksiz beton yığınlarının yenilenerek Mersin’in depreme dayanıklı çağdaş yapılarla donatılması adına Kentsel Dönüşüm çalışmaları ihtiyaç duyulan bölgelerden bir an önce merkezden başlatılmalıdır.